உனக்கும் எனக்கும் மட்டும்...
எனக்கும் ஆசையடி உன் கைபிடித்து
விருட்சங்கள் அடர்ந்த வீதியோரங்களில்
நடைபயில எனக்கும் ஆசைடி...

நீண்ட நெடுந்துரர பிரயாணங்களில்
நீ சாய வேண்டியே சாய்ந்து
கொள்ளும் என் தோழ்கள்...

எனது மார்பில் நீதுர்ங்க உன்னைக்
கட்டியபடி நான் துரங்க அந்த நிலாக்காலம்
இன்றும் என் கனவுகளில் மட்டும்
அவ்வப்போது நினைவலைகளாய்...

விடியும் பொழுதுகளில் உன் கலைந்த
கூந்தலும் கலையாத புன்சிரிப்பும்
கட்டியணைத்த முத்மும்
என்றும் என்னை மகிழ்விக்கும்...

வாழ்க்கையை ஏதோ வென்றுவிட்ட கழைப்பில்
உனது மடியில் கிடைக்கும் ஓய்வுகள்
இன்றும் என் மன நின்மதிக்கு உறுதுணையாகுமடி...

என்னைப் புரிந்துகொண்ட உன்னையும்
உன்னைப் பிரிந்துகொண்ட என்னையும்
என்றும் உணராது எம் சொந்தம்...

உண்மைக்கு புறம்பாய் நாம் ஒன்றையும்
செய்து விடவில்லை
எம் உணர்வுகளையும் யாரும் உணரவில்லை.

உணர்த்துவது எம் கடமையல்ல...
உணர்வது அவர்கள் சித்தமானால்
உண்மையில் உதிக்கும் சூரியனும்
உஷ்ணம் குறைக்கும் எம்மவர் மன மாற்றத்திற்காக....